Wat betekent dit voor de voedingsbedrijven?

De IFS norm (International Featured Standards) is ontwikkeld voor producenten in de levensmiddelenindustrie wereldwijd. Dit controlemechanisme biedt de garantie dat producenten / retailers levensmiddelen verkopen die kwalitatief en voedselveilig geproduceerd zijn.  

Na een (on)aangekondigde audit wordt door een certificerende instelling (CI) een score toegekend tussen A en D. Om het certificaat te behalen (of te behouden) moet er voldoende worden gescoord op de kritische punten. Er kan een heraudit plaatsvinden indien er bepaalde tekortkomingen moeten worden aangepast/verbeterd.

Op deze manier wordt de standaard steeds verlegd/verstrengd. Bovenop de wettelijke verplichtingen in de sector, waaraan alle voedingsbedrijven moeten voldoen, wordt dit jaarlijkse certificaat een voorwaarde voor de grote retailers. Naast BRCGS en FSSC 22000 is deze IFS Food versie 8 een extra normering om aan hen te mogen leveren.

Voor bedrijven in de voedselproductie die werken aan continue verbetering is deze nieuwe norm een logische nieuwe stap. Ze zien dit certificaat als een nieuw kwaliteitslabel waarmee ze concurrentieel sterker staan. Voor klanten en concurrenten is het een extra garantie naar voedselveiligheid, wat voor alle partijen een win-win is.

Nieuwe normen interpreteren en implementeren

De controle moet 'per twaalf maanden' worden ingepland. Wie begin juni een auditeur over de vloer kreeg, heeft het jaar nadien dus tijd tot eind juni.

Een B-score wordt nu opnieuw aanzien als een 'kleine afwijking' en wordt voortaan sneller toegekend op bepaalde normeisen, als die geen rechtstreeks risico inhouden voor de voedselveiligheid. Vroeger zou dit een C-score geweest zijn, met veel minder punten. Op een B-score moet weliswaar een corrigerende actie volgen om bij een volgende audit de A-score te behalen. In eerste instantie is het 'gemakkelijker' om het certificaat te behalen, maar een versoepeling is dit dus in geen geval.

Indien er afwijkingen worden vastgesteld rond voedselveiligheid, wettelijkheid, authenticiteit en klantenwensen, dan wordt in versie 8 een root cause analysis door het voedingsbedrijf afgedwongen, om een tweede inbreuk te vermijden.

De leesbaarheid en onwisbaarheid van etiketten moet kunnen worden aangetoond. Dit leidt tot veel extra administratie. Alle risico's moeten immers worden gedocumenteerd, geïmplementeerd en onderhouden.